یک فرسنگ

پائین تر از صدای پای آب

یک نت

بالاتر از صدای دیوار

من

و نیرنگ چشمان تو

تو

و فاصله عهد دیرینه من

.

.

.

پرواز کردی

به اوج خالی جاده سکوت

مرگ در نگاهت مرا نفرین کرد

چقدر ساده

آواز مرا خواند

تا

پرچین خیس خیال تو